Agnés Varda (d.1928), ilk adıyla Arlette, çoğu kaynakta Yeni Dalga (nouvelle vague)’nın annesi ve büyükannesi olarak geçer ve bu hareketin tek kadın yönetmeni olarak filmler yapmakla kalmayıp, zamanla kendi stilini oluştururken bu güçlü sinemasıyla bir esin kaynağı olur. Çocukluğunu, doğduğu yerde, Belçika’da geçirdikten sonra Fransa’ya gider ve orada Jean Vilar’ın başında olduğu Théâtre Nationale Populaire’de fotoğrafçılık eğitimine başlar.

 

Sinema serüveni ise yeni dalganın önemli isimlerinden Alain Resnais’nin katkılarıyla çektiği, 1955 yılında kurmaca-belgesel olan La Pointe Courte filmi ile başlar. Film aynı zamanda yeni dalganın (resmi olmayan) ilk filmi olarak geçer. 50’lerin sonlarına kadar genellikle belgesel türü görülen filmografisinde 60’lı yıllar boyunca yeni dalga içinde değerlendirilen birçok yapım görülür. 68-70 yıllarında Los Angeles’a “Lions Love” filmini çekmek üzere gider ve Fransa’ya tekrar dönüp sinemasındaki politik ve feminist hareket damarını çokça hissettiğimiz ”L’une chante, l’autre pas” filmini çeker. 

Çağdaşı yönetmen Alexander Astruc’un “caméra-stylo” (kamera-kalem) fikrinden yararlanarak cinécriture (sinematik yazı) stilini geliştirir. 1962’de Cléo de 5 à 7 filmini yapmasının ardından Resnais ve Chris Marker’ın da içinde olduğu yeni dalganın bir kanadı olarak geçen Left Bank (Rive Gauche) hareketi içinde yer alır. Varda’nın “kıyı”larında sinema serüveni boyunca eşi Jacques Demy (yönetmen) ve resim, esin kaynakları olur.  

 

“Hayatın yalnızca gerçeklikten ibaret olmaması size umut veriyor.”