1963’ün başları ile Sovyetler Birliği’nin Çekoslavkya’yı işgal ettiği 1968 yılının sonları arasına tarihlenen Çek Yeni Dalgası’nın sinema tarihinin en önemli dönemlerinden biri olmasına rağmen bilinirliği azdır.
Dönemin Çek ve Slovak sinemacıları nihayetinde bir araya gelip bir Yeni Dalga olarak anılsalar da bu süreçte merkezi bir hareket yoktu fakat resmi olmayan bir manifesto olarak bu dönemin en önemli Çek yönetmenlerinden Věra Chytilová, Jaromil Jireš, Jiří Menzel, Jan Němec, and Evald Schorm’u bir araya getiren bir antoloji film vardı: Pearls of the Deep (1965). Bu filmden sonra kariyerlerine bireysel olarak devam edecek olan Chytilová, Jireš, Menzel, Němec ve Schorm, görüntü yönetmeni Jaroslav Kucere ile birlikte Prag’daki ulusal film okulu FAMU’da okul arkadaşıydılar.
Ülke sinemalarındaki hakim estetik olan sosyalist realist sinemadan kopup, anlatı sineması içerisinde kimi zaman biçimsel olarak deneysel olan ve bireysel yaratıcılık noktasında buluşan bu filmlerde, absürtlük, sürrealist öğeler ve dönemin sosyal hayatının gözlemi gibi temaların ve mizah anlayışlarının da ortaklaştığı görülür.
1968’deki Sovyet Birliği’nin işgalinden sonra Çekoslavakya’da baskıcı bir rejimin oluşması ile Milos Forman, Jan Němec gibi yönetmenlerin kariyerlerine devam etmek için ülke dışına çıkmaları ve dönemin kalan sinemacılarının da sansür altında filmler üretmeleri ya da film çekmekten uzaklaştırmaları ile Çek Yeni Dalgası son bulmuştur.
